در این مصاحبه آگاهیبخش، دکتر جودی فینلی استاد دانشگاه متروپولیتن تورنتو و مدافع سابق حقوق کودکان در کانادا، به چالشهای عمیق پیش روی جوانان آسیبپذیر میپردازد. با بیش از ۳۰ سال تجربه، وی پیچیدگیهای تروما و خشونت را بررسی کرده و به کودکان در مراقبتهای نهادی، سیستم عدالت نوجوانان و محیطهای خانوادگی سوءاستفادهآمیز تمرکز میکند.
در این بحث، تأثیر گسترده خشونت خانوادگی—اعم از سوءاستفاده فیزیکی، عاطفی یا جنسی—بر رشد جوانان برجسته میشود. این استاد تأکید دارد که چگونه چنین تجربیاتی رفتارها را شکل داده و چرخههای خشونت یا سرکوب عاطفی عمیقی ایجاد میکنند.
همچنین، همهگیری کووید-۱۹ این مسائل را تشدید کرده است، بهطوریکه جوانان را منزوی کرده و توانایی آنها برای ابراز احساسات سالم را محدود کرده است. افزایش افسردگی، اضطراب و اعتیاد در میان نوجوانان اهمیت نیاز به مداخلات جامع را برجسته میکند.
علاوه بر این، خشونت نهادی، تجاوزات همسالان و تروماهای جمعی به عنوان نگرانیهای نوظهور مطرح میشوند. این بخش یادآور حیاتی اهمیت ایجاد محیطهای امن و حمایتی برای همه کودکان است.
نکات کلیدی مورد بحث:
- انواع و تأثیرات تروما بر جوانان.
- نقش پویاییهای خانوادگی در تداوم چرخههای خشونت.
- تأثیرات کووید-۱۹ بر سلامت روان جوانان.
- خشونت نهادی و تروماهای جمعی به عنوان دغدغههای رو به رشد.
این بخش زمینهساز بررسی عمیقتر راهبردها برای مواجهه با این چالشها در بخشهای بعدی مصاحبه است.
مجموعه ویدیوهای درسگفتارهای «مدیریت تروما و حمایت از جوانان درگیر با قانون در کانادا» از دکتر جودی فینلی
متن بازنویسی شده ویدئو
معرفی و نقشها:
من استاد در دانشگاه تورنتو متروپولیتن هستم، جایی که در آن مراقبت از کودکان و نوجوانان را تدریس میکنم. همچنین مدیر برنامههای تحصیلات تکمیلی هستم و به طور مداوم با دانشجویان کارشناسی ارشد کار میکنم که در حال پیشرفت در این برنامه هستند. پیش از ورود به دانشگاه، به عنوان نماینده حقوق کودکان در کانادا فعالیت داشتم و سالها در این زمینه مشغول به کار بودم.
تمرکز کاری:
من به مدت طولانی نماینده حقوق کودکان در انتاریو بودم و در این نقش، مسئولیت داشتم اطمینان حاصل کنم که کودکان، بهویژه کودکان آسیبپذیر، امن و حفاظتشده هستند و منابع لازم را دریافت میکنند. این کودکان شامل آنهایی بودند که در سیستم رفاه اجتماعی، پناهگاهها، یا مؤسسات بهداشت روانی قرار داشتند، همچنین کودکانی با نیازهای ویژه یا ناتوانیهای رشدی. با این حال، مهمترین تمرکز من روی کودکانی بود که در سیستم عدالت جوانان قرار داشتند.
انواع تروما و خشونت در زندگی جوانان
محیط خانوادگی و خشونت:
حدود ۸۰ درصد از جوانانی که در سیستم عدالت جوانان حضور دارند، از محیط خانوادگیای میآیند که در آن خشونت وجود داشته است. این خشونت ممکن است فیزیکی، عاطفی، یا جنسی باشد. کودکان در چنین محیطهایی الگوهای رفتاری خشونتآمیز را از والدین، خواهر و برادر، یا دیگر اعضای خانواده خود یاد میگیرند. این الگوها معمولاً به مدرسه، جامعه، یا خیابان منتقل میشوند و اگر مداخلهای صورت نگیرد، چرخهی خشونت ادامه مییابد.
انواع دیگر خشونت:
نوع دیگری از خشونت که اکنون رایج است، قلدری و خشونت گروهی است. این نوع خشونتها بین همسالان رخ میدهد و جوانان را به شدت در معرض آسیب قرار میدهد. علاوه بر این، نژادپرستی و خشونت نهادی نیز از دیگر اشکال خشونت هستند که جوانان با آنها روبرو میشوند.
تأثیر تروما بر جوانان
بیاعتمادی و ترس:
کودکانی که خشونت را تجربه میکنند یا شاهد آن هستند، اعتماد خود به مردم، بهویژه بزرگسالان، را از دست میدهند. آنها از کاوش در جهان و حتی از خودشان میترسند و حس اعتماد به نفس و واقعیت آنها تحریف میشود.
ابراز یا درونیسازی خشونت:
جوانان تحت تأثیر تروما یا خشونت، احساسات خود را به دو روش ابراز میکنند: یا این احساسات را به بیرون منتقل میکنند که به خشونت و تجاوز تبدیل میشود، یا این احساسات را درونی کرده و دچار افسردگی و اضطراب میشوند. این موضوع در دوران پس از کووید به دلیل کاهش فرصتهای اجتماعی و فعالیتهای تفریحی، بهشدت افزایش یافته است.
پیامدهای روانی و اجتماعی
افزایش افسردگی و اضطراب:
بسیاری از جوانانی که خشونت را تجربه کردهاند، به افسردگی و اضطراب دچار میشوند و گاهی به سمت اعتیاد روی میآورند. در کانادا، این موضوع حتی در سیستم عدالت جوانان نیز مشهود است و متأسفانه در برخی موارد منجر به خودکشی در زندانها و مؤسسات میشود.
نتیجهگیری
جوانانی که با تروما و خشونت روبرو هستند، نیازمند حمایتهای گسترده و مداخلات تخصصی هستند. این حمایتها میتواند چرخهی خشونت را متوقف کرده و به آنها کمک کند تا مسیر بهتری را برای آینده خود انتخاب کنند.
