این بخش از کارگاه آموزشی به بررسی مشکلات و چالشهای مرتبط با حمایت از کودکان در معرض خطر میپردازد. اگرچه قانون حمایت از کودکان و نوجوانان ۱۳۹۹ به عنوان یک ابزار قانونی مؤثر وجود دارد، اما عدم اجرای کامل بخشهای مهمی از آن، بهویژه در حوزه آموزش، معرفی و پیگیری کودکآزاری و مقابله با غفلت و سهلانگاری، مشکلات بسیاری ایجاد کرده است.
کودکان در معرض خطر شامل افرادی میشوند که با چالشهایی نظیر کولبری، زبالهگردی، بهرهکشی اقتصادی و جنسی، و فقدان سلامت جسمی و روانی در محیطهای خانوادگی، آموزشی و اجتماعی مواجه هستند. فضاهای اجتماعی و حمایتی موجود، اغلب نتوانستهاند سلامت و امنیت کامل این کودکان را تضمین کنند.
در کنار این مسائل، مشکلاتی نظیر کاهش سن ازدواج، طلاق در کودکی، و فقر اقتصادی خانوادهها نیز شرایط را برای کودکان پیچیدهتر کرده است. حاکمیت و نهادهای مرتبط هنوز نتوانستهاند ساختارهای مؤثری برای کاهش آسیبها ایجاد کنند و حتی محدودیتهایی برای فعالیت سازمانهای مردمنهاد اعمال کردهاند که فضا را برای حمایت از کودکان دشوارتر ساخته است.
برای بهبود این شرایط، هماهنگی میان نهادهای مختلف از جمله آموزش و پرورش، بهداشت، بهزیستی، و قوه قضاییه ضروری است. پیشگیری از آسیبهای اجتماعی باید در اولویت قرار گیرد، زیرا کودکی که آسیب ببیند، ممکن است توانایی تصمیمگیری صحیح، رشد و آموزش، و تبدیل شدن به یک شهروند مؤثر را از دست بدهد.
در پایان، تأکید میشود که کوتاهی در حمایت از کودکان غیرقابل جبران است و مسئولین باید در برابر این بیتوجهی پاسخگو باشند. همچنین، علاقهمندان میتوانند از طریق مرکز عدالت برای کودکان یا آزمایشگاه عدالت دانشگاه کارلتون اطلاعات بیشتری کسب کرده و در بهبود شرایط کودکان سهیم شوند.
