قوانین و مقررات ملی و بین المللی
دومین پروتکل الحاقی میثاق بینالمللی حقوق سیاسی و مدنی به منظور لغو مجازات اعدام
حداقل استاندارد های سازمان ملل برای دادرسی ویژه نوجوانان
نظام عدالت کیفری اطفال و نوجوانان در انگلستان و ولز
مقاوله نامه اختياري ميثاق حقوق کودک در مورد شرکت کودکان در جنگ
قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۴
آیین نامه مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک در جمهوری اسلامی ایران
بررسی جرایم و مجازات اطفال و نوجوانان در قانون مجازات اسلامی جدید
قانون حمایت از کودکان و نوجوانان
قانون حمایت از کودکان و نوجوانان دارای ۹ ماده است و در سال ۱۳۸۱ خورشیدی به تصویب رسیده است. مفاد این قانون در راستای ممانعت از آزار و اذیت، و بهره¬کشی از کودکان و نوجوانان برای ارتکاب اعمال خلاف است. در این قانون سعی شده است که موارد و مصادیق کودک ازاری در چارچوب قانون تعریف گردیده و یک سلسله تدابیر کیفری برای مرتکبین آن پیش بینی شده است. این قانون اولین قانونی است که کودک آزاری را تعریف و آنرا جرم انکاری کرده است.
لازم به توضیح است با نهایی شدن مراحل تصویب قانون حمایت از کودکان و نوجوانان که هم اکنون از تصویب مجلس گذشته است و برای تایید شورای نگهبان ارسال گردیده است به این قانون نیازی نخواهد بود و نسخ خواهد شد.
پروتكل مربوط به وضع پناهندگان
پروتکل مربوط به وضع پناهنده گان یکی از کلیدی ترین معاهده های بین المللی حقوق پناهندگی به حساب می آید . این پروتکل که داری یازده ماده میباشد و توسط ۱۴۶ کشور امضا شده است و در ۴ اکتوبر ۱۹۶۷ میلادی به مرحلة اجرا در آمده است.
البته قبل از معاهدة ۱۹۶۷ میلادی، حقوق مربوط به پناهندگان بر اساس الزامات وضعیتی و مکانی محدود می شد. مثلا، در معاهده ۱۹۵۱ سازمان ملل متحد در باب وضعیت پناهندگان، حقوق پناهندگی را بر اساس حوادثی تعریف می شد که قبل از ۱ ژانویه ۱۹۵۱ میلادی در اروپا و یا جاهای دیگر اتفاق افتاده بود. اما پروتکل ۱۹۶۷ محدودیت های زمانی و مکانی را برداشت
این کنوانسیون از جمله اسناد اولیه برای حفاظت از حقوق پناهندگان در کشورهای دیگر است که در ۲۸ ژوییه ۱۹۵۱ میلادی در ژنو به تصویب رسید. این کنوانسیون در ۷ فصل و ۴۶ ماده تنظیم شده است که بعداً یک الحاقیه با ۱۶ بند به آن اضافه گردید.
در این پروتکل تلاش گردیده است که با توجه به افزایش موج مهاجرت ها حقوق و وجایب دولت ها در برابر مهاجرین را تعیین و تعریف کند. در چارچوب این کنوانسیون، حقوقی مانند حق اشتغال، حق مسافرت، کسب تابعیت، عدم تبعیض، تامین رفاه و آسایش، احوال شخصیه و غیره برای پناهندگان به رسمیت شناخته شده است.
كنوانسيون مربوط به وضع پناهندگان
این کنوانسیون از جمله اسناد اولیه برای حفاظت از حقوق پناهندگان در کشورهای دیگر است که در ۲۸ ژوییه ۱۹۵۱ میلادی در ژنو به تصویب رسید. این کنوانسیون در ۷ فصل و ۴۶ ماده تنظیم شده است که بعداً یک الحاقیه با ۱۶ بند به آن اضافه گردید.
در این پروتکل تلاش گردیده است که با توجه به افزایش موج مهاجرت ها حقوق و وجایب دولت ها در برابر مهاجرین را تعیین و تعریف کند. در چارچوب این کنوانسیون، حقوقی مانند حق اشتغال، حق مسافرت، کسب تابعیت، عدم تبعیض، تامین رفاه و آسایش، احوال شخصیه و غیره برای پناهندگان به رسمیت شناخته شده است.