دو کودک به اتهام قتل در کانون اصلاح و تربیت تهران، در کابوس اعدام یا بخشش، روزهای خود را سپری می‌کنند. آنها دلیل ارتکاب به قتل و جریان دستگیری خود را اینگونه برای خبرنگار خبرگزاری ایرنا روایت کرده‌اند:
نوجوان کورد بازار لوازم خانگی و قتل در حوالی المپیک
نوجوان کورد حاضر در کانون اصلاح و تربیت تهران، می‌گوید:
«من حتی یک لحظه هم فکر نمی‌کردم رنگ زندان را ببینم. من آدمی تلاشگر و فعالی بودم. در سن ۱۵ سالگی برای کار به تهران آمدم و کارم جابه‌جا کردن کولر و لوازم خانگی بود. روزانه بیش از ۱۲ ساعت کار می‌کردم، کارم در حوالی میدان المپیک بود که در یک نزاع دسته جمعی شرکت کردم و الان به جرم قتل اینجا هستم. روزهای سختی سپری می‌کنم. بچگی کردم و اکنون حدود هشت ماه است که در بند گرفتارم. خدا می داند که من کسی را نکشتم و در این شب قدر از خدا می‌خواهم که هر چه زودتر من را از این وضعیت آزاد کند».
اعتیاد و نزاع خونین بر سر مواد مخدر
نوجوان دیگری که در کابوس اعدام روز و شب خود را در کانون اصلاح و تربیت تهران می‌گذراند، ماجرای بزه ارتکابی را اینگونه روایت می‌کند:
من از بچگی پدر و مادرم را از دست دادم، پدر و مادرم هر دو مواد مخدر مصرف می‌کردند و وقت من هفت ساله بودم از هم جدا شدند و من با مادربزرگم زندگی می‌کردم. مادرم هم به دلیل مصرف مواد مخدر هم اکنون در زندان به سر می‌برد. سال گذشته در حادثه‌ای که بین من و دوستانم پیش آمد، به دلیل اینکه به من مواد ندادند با چاقو دوستم را کشتم و اکنون به شدت پشیمانم. مواد مخدر به ویژه شیشه آدم را به یک هوا و فضای دیگری می‌برد و من در آن لحظه اصلا نمی‌دانستم که انسان به این راحتی می‌میرد. در یک لحظه چاقو را به قلب دوستم زدم و به دلیل خونریزی شدید کشته شد. الان پشیمانم اما چاره‌ای نیست».
او یک سال است که در کانون اصلاح و تربیت نگهداری می‌شود.
مطابق قانون کنوانسیون حقوق کودک، کودکان زیر ۱۸ سال را نباید به اعدام و یا حبس ابد محکوم کرد. اما جمهوری اسلامی ایران به رغم پذیرش کنوانسیون حقوق کودک، ولی در جرایم حدود و قصاص قائل به سن ۱۸ سال به عنوان سن کودکی نیست و خود را مقید به اجرای مفاد این کنوانسیون نمی داند و با در نظر گرفتن سن رشد کودکان، آنها را با نظر پزشکی قانونی رشید لحاظ کرده و حکم اعدام آنها را پس از سن ۱۸ سالگی اجرا می‌کند.
منبع: خبرگزاری ایرنا
