رونق شبکه‌های اجتماعی، و افزایش تولیدات رسانه‌ای، این پرسش را ایجاد کرده که آیا این گستردگی محتوا، منافع کودکان و نوجوانان را تامین می‌نماید و یا اینکه برای جلب توجه مخاطب در این بازار رقابتی از تصاویر و گزارش مسائل کودکان سوء‌استفاده می‌شود؟
به نظر می‌رسد در فضای رسانه‌ای موجود، جلب توجه مخاطب پیچیده‌تر شده و در این پیچیدگی، کودکان بیشتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. کودکان به دو دلیل، بیشتر مورد توجه رسانه‌ها در ایران و جهان هستند. نخست اینکه، کودکان در تحولات، نقش‌های اجتماعی و حتی سیاسی پیدا کرده‌اند و حتی می توان گفت تحولات را از آن خود ساخته‌اند و دوم اینکه کودکان همچنان متولی حمایت‌گری به عبارتی دیگر، آژانس رسمی و قدرتمند متولی حقوق خود ندارند.
از سوی دیگر، عمده حقوق کودکان در زمره اخلاقیات، بدون ضمانت اجرای دقیق و روشن، رها مانده است. منافع عالیه کودکان، منع خشونت علیه کودکان، حفظ حریم خصوصی آنها، امور مدرن و جدیدی هستند که از عرصه سنتی اخلاق، به عرصه حقوق راه یافته‌اند. دنیای حقوق دنیا باید‌ها و نباید‌هاست، دنیای ممکن‌هاست، نمی‌توان در آن تعلیق داشت، تعلیق هر حقی، ممکن است برای صاحب حق، فاجعه‌ای ببار آورد.
از این رو توصیه‌های جدی و روشنی برای روزنامه‌نگاران در حوزه حقوق کودک ضروری است که به برخی از آن پرداخته می‌شود.
