مرکز عدالت برای کودکان: «مسئولیت روزنامهنگاری حرفهای در مواجهه با مهاجران افغانستانی»، عنوان سلسله پادکستهای جدید مرکز عدالت برای کودکان است. در این پادکست که بر اصل بیطرفی، پرهیز از جانبداری و نفرتپراکنی در حرفهی روزنامهنگاری تاکید شده، کامران اشتری، کنشگر مدنی و مدیرعامل عرصه سوم، حسین رئیسی استاد حقوق بشر و متخصص حقوق کودکان و آیدا قجر روزنامهنگار و عضو تحریریه «ایران وایر» دیدگاههای خود را از دو منظر حقوقی و روزنامهنگاری به بحث میگذارند.
بیطرفی به عنوان یکی از اصول و پایههای روزنامه نگاری اخلاقی و حرفهای، مورد تاکید فراوان است. روزنامه نگار باید از جانبداری پرهیز کند و سعی کند فضایی بوجود آورد تا مخاطبان بدون روتوش حقیقت را دریابند. طبیعی است هر داستانی موافقان و مخالفانی دارد شما اگر تنها نظر موافقان و یا تنها نظر مخالفان را بشنوید، نیمی از داستان را شنیدهاید. از این حیث، همواره به روزنامهنگاران توصیه میشود که به همه نگاهها بپردازند و شرایطی بوجود آورند که مخاطب با شنیدن نظر موافق و مخالف بتواند حقیقت را درک کند.
موضوع دیگر مساله «نفرتپراکنی یا Hate Speech». یعنی گاهی موضوع، تنها جانبداری یک روزنامهنگار نیست، بلکه مساله نفرت پراکنی است. وقتی بیان، یا رفتاری، بار توهینآمیز و تبعیضآمیز، علیه فرد، گروه یا ملتی داشته باشد، به طوری که مشوق عداوت، تنفر و یا خشونت باشد، نام آن «نفرتپراکنی» است و باید جلوی نشر آن گرفته شود. دیگه اینجا مساله بیاعتبار شدن یک رسانه یا یک روزنامهنگار نیست بلکه مساله شوراندن جامعهای علیه یک گروه یا یک ملت خاص و آغاز یک تخاصم است. اینجا دیگر اغماض جایز نیست و جلوی چنین رسانهای باید گرفته شود. چون نفرت پراکنی یک خط قرمز در کار رسانهای است که نباید شکسته شود.
فرآیند ورود مهاجران افغانستانی به ایران، تبعات این حضور و … میتواند توسط روزنامهنگاران مورد بررسی و نقادی قرار گیرد ولی اهانت، توهین، نژاد پرستی و ارائه اطلاعات نادرست و نسبت دادن غیرواقعی رویدادها به آنها، میتواند مصداق نفرتپراکنی باشد. از همین منظر متخصصان و کارشناسان شرکت کننده در این گفتگو، ابعاد این مساله را باز میکنند. لطفا به بخش اول این پادکست گوش دهید: